 |
| photo:Mizzima |
***********************************************************
ဝမ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းတဲ့ တုိက္ဆုိင္မႈ တခုက က်မ ပုဂံမွာေနခဲ့တဲ့ေန႔ေတြအေၾကာင္း ေရးသားေနစဥ္မွာပဲ ျမန္မာျပည္အ တြက္ လံုးဝ မျကားဖူးတဲ့ အျဖစ္ဆိုးတခုဟာ ဒီေရွးၿမိဳ႕ေဟာင္းနဲ႔ မေဝးလွတဲ့ တေနရာမွာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ပန္ကမာၻလွည့္ ခရီးသည္ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ကို သူ ငွားရမ္းလာတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္သမားက သတ္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္ဟာ သူစိမ္းေတြအေပၚ ဧည့္ဝတ္ေက်တဲ့ ေနရာမွာ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ အရပ္ေဒသက လူေတြကို
အံ့အားသင့္ တုန္လွဳပ္ေစပါ တယ္။ ဒီရာဇဝတ္မွဳဟာ ႏုိင္ငံတဝန္းလံုးကိုရိုက္ခတ္တုန္လွဳပ္သြားခဲ့ၿပီး ဒီ အျဖစ္အပ်က္ျဖစ္တဲ့ ေနရာနဲ ့မေဝးလွတဲ့ ေညာင္ဦးၿ ျမိဳ႕က ျမိဳ႕သားတေယာက္က က်မတို႔အားလံုးကုိယ္စား ေျပာလုိက္သလို “ဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိး ဒီမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မျဖစ္ခဲ့ဖူးပါဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ေတာ့ နားမလည္ႏုိင္ေတာ့ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ ဒီလိုမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူး၊ ရွက္ဖို႔ ေကာင္းလုိက္တာ” ဒီအမွဳက်ဴးလြန္တဲ့ သူကိုေတာ့ ဖမ္းမိထားျပီး တရားဥပေဒအတုိင္း စီရင္မွာပဲ ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီမိန္းမငယ္ ကေလးရဲ့ အသက္ကေတာ့ အစားျပန္မရႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သူနဲ ့ သိကြ်မ္းခင္မင္သူ အားလံုးကို က်မတို႔ရဲ ဝမ္း နည္းမွဳကို သိရွိေစလိုပါတယ္။
အရာရာတိုင္းဟာ အနိစၥျဖစ္ၿပီး ဘယ္အရာမွ မျၿမဲပါဘူး။ ဒါဟာ ဗုဒၶဝါဒက က်မတို႔ကို သင္ျကားေပးတာျဖစ္ၿပီး ပုဂံက လည္း ဒါကိုပဲ သင္ျပေပးေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ထိန္းသိမ္းသင့္တာကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ႀကိုးစားေနရမယ္ဆိုတာလည္း မွား ယြင္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ပုဂံကေန သိပ္မေဝးလွတဲ့ ေနရာမွာ မီးေတာင္ေသ တခုျဖစ္တဲ့ ပုပၸားေတာင္ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာတျပည္လံုးမွာ နတ္ကိုးကြယ္ကြယ္ရာ ဌာနအျဖစ္ အထင္အရွားဆံုး ေနရာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမွာ ႏွစ္ စဥ္က်င္းပတဲ့ ပြဲေတာ္ဟာ နတ္ကိုးကြယ္တဲ့သူေတြတင္သာမက သက္ဦးဆုိင္ပိုင္ ပုဂံဘုရင္ေတြ လက္ထက္ကတည္းက ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္ဆင့္ကမ္းလာခဲ့ၾကတဲ့ရိုးရာဓေလ့ေတြကို စူးစမ္းလိုၾကတဲ့ သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကို ဆြဲ ေဆာင္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးဒ႑ာရီေတြအရေတာ့ အေနာ္ရထာ ဘုရင္လက္ထက္က ပုပၸားေတာင္ေပၚမွာ ပန္းစား ဘီလူးမ တဦး ရွိပါသတဲ့။ လူသာမန္ထက္ထူးျခားတဲ့ စြမ္းရည္ရွိတဲ့ နန္းေတာ္က မင္းမွဳထမ္းဟာ ပုၸားကို အာဂလူသားတို ့ရဲ ့ အျမန္ႏႈန္းနဲ႔ ေနစဥ္လာျပီး ပန္းခူးကာ ဘုရင္ကို ဆက္သရပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ မွန္းလို႔ရႏုိင္သလိုပဲ ဒီအမွဳထမ္းဟာ မိမိ ကိုယ္ကို လွပတဲ လူသားမိန္းမပ်ဳိတေယာက္ အသြင္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းႏုိင္တဲ့ ပန္းစားဘီလူးမနဲ ့ ေတြ႔ဆံုခ်စ္ႀကိဳက္ခဲ့ၾက ရာက သူတိုနွစ္ဦး ေမတၱာရဲ ့အသီးအပြင့္အျဖစ္ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ အႁမႊာ သားေယာက္က်ားေလး ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေနာက္က် ေတာ့ ပုၸားေတာင္ကို ေစာင့္တဲ့ နတ္မင္းေတြ ျဖစ္လာၾကတာပါပဲ။
ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားမ်ားကေတာ့ ပြဲေတာ္ခ်ိန္မဟုတ္ေပမယ့္လည္း မီးေသေတာင္ျႀကီးေပၚ အတက္လမ္းတေလွ်ာက္ စိတ္ ဝင္စားစရာ နတ္ကြန္းေတြရွိေနလို႔ ပုၸားဘက္ကို ဦးတည္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ေတာင္ေပၚတက္ဖို႔ မဟုတ္ဘဲ ေတာင္ေျခက အမ်ဳိး သားဥယ်ာဥ္ကို သြားၾကည့္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥယ်ာဥ္အရြယ္က အသင့္အတင့္သာ ရွိသလို ရသံုးေငြ သင့္တင့္မွ်တ႐ံုနဲ႔ လည္ ပတ္ေနရပံုက ထင္ရွားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ ထက္သန္မွဳ နဲ႔ ျမႇဳပ္ႏွံမႈကေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈရွိၿပီး ဒီဌာနကို လည္ ပတ္ရတာ စိတ္ဝင္စားစရာလည္းေကာင္း၊ ပညာလည္း ရခဲ့ပါတယ္။
ဝန္းက်င္ေဒသထက္ ျမင့္ေနတဲ့ ကုန္းျမင့္အေနအ ထားေၾကာင့္ ရာသီဥတုဟာ သိပ္ကိုသာေတာင့္သာယာ ရွိေနၿပီး မီးေတာင္ေခ်ာ္ေျမဟာ ရွားပါးတဲ့ သစ္ပင္ေတြ၊ အပင္ ငယ္မ်ဳိးစိတ္ေတြအတြက္ ထိန္းသိမ္းဖိုနဲ ့ စိုက္ပ်ဳိးဖို႔ အေကာင္းဆံုးေျမမ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ လွပဆန္းျပားတဲ့ သစ္ခြေတြနဲ႔ လိပ္ ျပာေတြ ေပါမ်ားၿပီး ဥယ်ာဥ္ကိုယ္ႏႈိက္ကေတာ့ ေဆးဖက္ဝင္တဲ့ ဟင္ရြက္ဟင္းသီးနဲ႔ ပရေဆးပင္ေတြကို အထူးစိုက္ပ်ဳိးတဲ့ ဥယ်ာဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အပင္ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ သုေတသနလုပ္ငန္းေတြအတြက္ အေကာင္းဆံုး ဝန္းက်င္လို႔ ေျပာရမွာပါပဲ။ ေလက ေအးေနၿပီး က်ယ္ဝန္းတဲ့ သစ္သားကျပင္ရွိေနလို႔ အဲဒီေပၚကေန က်မတို႔အားလံုး သဘာဝ မီးေတာင္ျကီးရဲ႕ ျမင္ ကြင္းနဲ႔ရုကၡေဗဒသမားေတြ ႏွလံုးေပ်ာ္ျမဴးေစမယ့္ စိမ္းလန္းတဲ့ ႐ႈေမွ်ာ္ခင္တခုလံုးကို အျပည့္အဝ ခံစားႏုိင္ပါတယ္။
ပုဂံမွာ ေလးရက္ေနတယ္ဆိုတာဟာ ေနာင္ ဘယ္ႏွေခါက္ပဲ ျပန္လာျပန္လာ အသစ္အသစ္ေသာ ေတြ႔ရွိမႈေတြ၊ ေစတီပု ထုိးတို ့ရဲ ့ျမိဳ႕ေတာ္က ေပးတဲ့ အသစ္အသစ္ေသာ ဖမ္းစားမွဳ ေတြ ရွိေနဦးမွာပါလား ဆုိတာကို သေဘာေပါက္ဖို႔ ေလာက္ရံုပါပဲ၊ ရိုးရာ လက္မွဳအႏုပညာ၊ ေတာင္းရက္တဲ့ လုပ္ငန္း၊ အုိးလုပ္ငန္း၊ ယြန္းလုပ္ငန္းေတြဟာ ဆြဲေဆာင္႐ံုသာမက အသံုး လည္း ဝင္လွပါတယ္။ ပုဂံဆိုတာ တကယ္ကေတာ့ ျမန္မာ့ယြန္းလုပ္ငန္းရဲ႕ အခ်က္အခ်ာ နယ္ေျမပဲ ျဖပ္ပါတယ္။ ေရွးက် လွတဲ့ နည္းပညာနဲ႔ ဒီဇုိင္းေတြကိုပဲ ထိန္းသိမ္းလုပ္ေဆာင္ ေနၾကတာ ျဖစ္ေပမယ့္ အသစ္အဆန္းဘက္သို႔လည္း ဦးတည္ ဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာကို သိရွိေနၾကပါတယ္။ တျခားႏုိင္ငံက လုပ္ကိုင္ပံုေတြကို ေလ့လာသင္ယူဖုိ႔လည္း ထက္သန္ေနျကၿပီး ယြန္းဆုိင္ႀကီးတခုက ဆုိင္ရွင္အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ကဆုိ ျမန္မာယြန္းရဲ႕ အရည္အေသြးပိုေကာင္းေအာင္ နည္းလမ္းရွာဖို႔ ဂ်ပန္မွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေနခဲ့ဖူးပါတယ္။
သမုိင္း၊ ပိသုကာ၊ အႏုပညာ၊ သဘာဝတရားရဲ ့အလွအပေတြနဲ႔ ပတ္သက္လိုပုဂံက အမ်ားႀကီး သင္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေဒသျကီးရဲ႕ အႀကီးမားဆံုးပိုင္ဆုိင္မွုကေတာ့ သူ ့ေဒသက လူေတြပါပဲ။ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ၿျမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္းသား ေတြပီပီ သိမ္ေမြ႔ ယဥ္ေက်းၾကပါတယ္။ သူတို ့ရဲ ့ ပတ္ဝန္းက်င္က ထူးျခားသလို၊ သူတို ့ရဲ ့ နွစ္လိုေဖာ္ေရြမႈကို အျမဲ အမွတ္ရစရာပါ။ တေန႔လယ္ခင္းမွာ က်မတို႔ ေန ့ လယ္စာ ကုိ သရပါ ၃ ဆိုတဲ့ ဆိုင္မွာ စားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ စာပြဲရွည္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ခံုတန္းလ်ားတခ်ဳိ႕ကို သစ္ပင္ရိပ္ေတြေအာက္မွာ ခ်ခင္းထားတဲ့ ဆုိင္မွ်သာျဖစ္ေပမယ့္လို႔ ပုဂံမွာေတာ့ ေက်ာ္ၾကားတဲ့ ဆုိင္တဆုိင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သရပါ ၁ ကလည္း ဒီလိုဆုိင္မ်ဳိးပဲ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး မူလေနရာကေန ေရႊ႕သြားခဲ့ရပါတယ္။ စြဲၿမဲတဲ့ စား သံုးသူေတြရဲ႕ အလိုအရ သရပါ ၂ ကို အျခား အပင္ေအာက္မွာ ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ သရပါ ၂ ေရႊ႕သြားရၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ပရိတ္ သတ္ေတြကလည္ ဒါဆိုဒါမွဆိုေတာ့ သရပါ ၃ ဆိုတာ ေပၚလာေတာ့တာပါပဲ။
သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္က စာပြဲတခုမွာ တနပ္ေလာက္ စားျကည့္ရင္ပဲ သရပါက စာဖြယ္ရာနဲ႔ ပ်ဴငွာမႈကို ႏွစ္သက္ၾကတဲ လူ ေတြ ဘာေျၾကာင့္ ဒီကို ျပန္ျပန္လာၾကသလဲဆိုတာ နားလည္သြားမွာပါပဲ။ (အေမရိကန္ေငြ ဆင့္ ၅၀ ထက္ နည္းတဲ့) က်ပ္ ၃၀၀ ေလာက္ဆို ေတာ္ေတာ္မ်ားတဲ့ ထမင္းနဲ ့လိုသေလာက္ လုိက္ေပးတဲ့ (သနပ္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးႏွပ္၊ ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္သုပ္၊ ငါးပိနဲ႔ အရြက္ေၾကာ္ စတဲ့) ဟင္းရန္ ေလးငါးမ်ဳိး ရပါတယ္။ ပံုမွန္ စားႏုိင္သူ တေယာက္အတြက္ ဒီအရန္ဟင္းကတင္ လံု ေလာက္ေနပါၿပီ၊ အသားဟင္းနဲ ငါးဟင္း တခ်ဳိ႕လည္း စားပြဲေပၚမွာ ခ်ထားပါေသးတယ္။ ကိုယ့္ ပန္းကန္ထဲ ထည့္စားတဲ့ အတံုးေတြအတြက္ပဲ ကိုယ္ ေပးရပါတယ္။
ပုဂံကို ရက္အနည္းငယ္သြားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို ေရးမယ္ဆိုရင္ စာအုပ္တအုပ္စာေလာက္ေတာင္ ေရးႏုိင္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီမွာတင္ ရပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အစားအေသာက္ နဲ ့ အဆံုးသတ္တာထက္ ေကာင္းတာ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ပဲ ပုဂံကို အားလပ္ရက္လာရင္း သရပါက ႐ိုး႐ိုးေလး စားျမိန္စရာေတြကို ျမည္းလွည့္ၾကပါလို႔ပဲ တိုးတိုးေလး ေျပာလုိက္ပါရေစ။
ေအာင္ဆန္းစုျကည္
(၂၃၊ ေအာက္တုိဘာ၊ ၂၀၁၁ ေန ့ထုတ္ Mainichi သတင္းစာတြင္ ဂ်ပန္ဘာသာ အဂၤလိပ္ဘာသာတို ့ ျဖင့္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ )
No comments:
Post a Comment
ဖတ္ျပီးရင္ မွတ္ခ်က္ေပးသြားဖို ့ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။