 |
| Photo by: Yan Aung |
ဂ်ဴတီကုတ္
ကုိ ခြ်တ္ျပီး သက္ျပင္းရွည္ တစ္ခ်က္ ကုိ ခ် လိုက္ေပမယ့္ အေမာေတြ က ေျပမသြားဘူး။
ကင္ဆာ ေ၀ဒနာသည္ေတြရဲ
့နာက်င္စြာ ညည္းတြားသံေတြ၊ ပိုက္တန္းလန္းနဲ ့ ခေလးငယ္ေတြ။ .. ေဆးရံု၀န္ထမ္းေတြ ကုိ
မေက်မနပ္ ျပစ္တင္ျပီး၊ မန္ေနဂ်ာနဲ ့စကားေျပာမယ္ ဆိုေနတဲ့ လူနာပိုင္ရွင္ မိသားစု တစ္စု၊
နံေဘးမွာ အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္း စတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ က အေမာေတြ ေၾကာင့္၊ အလုပ္ျပီး
သြားေပမယ့္ ကြ်န္မစိတ္ေတြ ေပါ ့ပါးမေနဘူး။
အိမ္ျပန္ဖို
့စဥ္းစားမိေပမယ့္ “ၾကြက္တြင္း သာသာေလာက္ ရွိတဲ့ အခန္းက်ဥ္းထဲ … တေယာက္တည္း ေငါင္ေတာင္ေတာင္နဲ
့ ေနမယ့္ အစား၊ မေရာက္တာၾကာတဲ ့ျမိဳ ့ထဲ ဘက္ကုိ သြားမယ္”
လုိ ့ ဆံုးျဖတ္ျပီး ထြက္ခဲ့တယ္။
****************************************************************************************
ကြ်န္မ ေနတဲ့
ျမိဳ ့ကေလး ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မအိပ္တဲ့ျမိဳ ့(the city that never sleeps) လို ့ေခၚၾကတယ္။
အမ်ားျပည္သူသံုး ကားေတြ၊ ရထားလို္င္းေတြ က ၂၄ နာရီ ေျပးဆဲြ ေပးေနျပီး၊ ညမွာဆို လွ်ပ္စစ္မီးေတြ
ထိန္ထိန္ညီးလို ့၊ လမ္းမေတြ ေပၚမွာ လူေတြကလဲ မျပတ္ သြားလာ ေနတာေၾကာင့္ အဲဒီလို တင္စားေခၚတယ္
နဲ ့တူပါရဲ ့။
မအိပ္တဲ့ျမိဳ
့ကေလးမွာ အတည္တက် ေနထုိင္ဖို ့မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ခင္က နယူးဂ်ာစီ နဲ ့၀ါရွင္တန္ဒီစီ မွာ
ကြ်န္မ သြား ေနၾကည့္ပါေသးတယ္။ သြားေရး၊လာေရး အတြက္ ကားမ၀ယ္ႏိုင္ရင္ ၾကာရွည္ မရပ္တည္ႏို္င္တာ
က တေၾကာင္း၊ အလုပ္ အကိုင္ရွာေဖြရတာ ခက္ခဲတာက တေၾကာင္း ေၾကာင့္ ၾကာရွည္ မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ
ေနာက္ဆံုး ဒီျမိဳ ့ကေလးကုိ ပဲ ကြ်န္မ ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
အစပိုင္းမွာ
လူရွုပ္ရွဳပ္၊ ကားရွုပ္ရွုပ္နဲ ့ျမိဳ ့ေလး က ကြ်န္မ အတြက္ မ်က္စိေႏွာက္စရာ ျဖစ္ေနခဲ့ေပမယ့္၊
ၾကာေတာ့လည္း က်င့္သား ရသြားတယ္။ မိုးလင္းရင္ အလုပ္သြား၊ မိုးခ်ဳပ္ရင္ အိမ္ျပန္နဲ ့တျခား
ျမိဳ ့သူျမိဳ ့ သားေတြ လိုပဲ ကြ်န္မ သံပတ္ရုပ္တစ္ခုလို လွုပ္ရွားတတ္လာခဲ့တယ္။
ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြ
ထဲမွာ မၾကာခန ျမင္ရတဲ့ အတိုင္း ျမိဳ ့ေလး က ေခတ္မီတိုက္တာ ၾကီးေတြ နဲ ့ ခပ္ဆန္းဆန္း
လွပါတယ္။ Manhattan ေခၚ ျမိဳ ့လယ္ေကာင္ ရဲ ့ေဘး ပတ္ပတ္လည္ မွာ ေရေတြ ၀န္းရံလို ့။ ပံုစံ
ခပ္ဆန္းဆန္းနဲ ့ ေဆာက္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြ က သူ ့ထက္ငါ ျမင့္သထက္ ျမင့္ေအာင္ ေနရာယူလို
့။ အရပ္ပုတဲ့ ကြ်န္မ အတြက္ တခ်ိဳ ့ မိုးေမွ်ာ္ အေဆာက္ဦးေတြ ရဲ ့ထိပ္ ကုိ ျမင္ရဖို
့ေနာက္ကုိ လွန္က်ေတာ့ မတတ္ ေမာ့ၾကည့္ရတဲ့ အထိပဲ။
အေတြးေတြ
နဲ ့လမ္းေလွ်ာက္လာရင္း …လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ထိန္ထိန္ညီးေနတဲ့ Times Square နားကုိ ေရာက္လာတယ္။
