တူညီေသာဆႏၵ

နယူးေရာက္ရဲ ့ ေဆာင္းဦးအလွ

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ ့ ေဆာင္းဦးကာလ ကုိ ေရာက္လာတဲ့အခါ မူလက တပင္လံုးစိမ္းစိုေနတဲ့ သစ္ရြက္ေတြက အ၀ါေရာင္၊ အနီေရာင္၊ ပန္းေရာင္ စသျဖင့္ အေရာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလို ့လာတယ္။ သဘာ၀ ေရာင္စံုပန္းခ်ီကားခ်ပ္ တစ္ခ်ပ္ ျကည့္ရသလို လွေနတဲ့ အပင္ေတြ ကုိ ျမင္ေတာ့ အေမ့ ကုိ သတိရ မိတယ္။

ရွမ္းျပည္မွာ သစ္ရြက္ဆိုရင္ အစိမ္းေရာင္လို ့ သာ ျမင္ထားဖူးတဲ့ အေမက နယူးေယာက္္မွာ ေဆာင္းဦးေရာက္ရင္ အရြက္ေတြ အေရာင္ေျပာင္းတယ္လို ့ ျကားေတာ့ တအ့ံတျသျဖစ္လို ့ ေနခဲ့တယ္ေလ။ အရြက္ေရာင္စံုေတြကုိ ျမင္ဖူးခ်င္ေပမယ့္ ရွမ္းျပည္ကုိ ျကာျကာမခဲြႏိုင္တဲ့ အေမက နယူးေယာက္ ရဲ ့ ေဆာင္းဦးအလွကုိ ေစာင့္မျကည့္ႏိုင္ပဲ ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။

အသက္ ၇၀ နားနီးေနတဲ့ အေမဟာ ရွမ္းျပည္က ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ပဲ ျကီးျပင္းခဲ့ျပီး ရပ္ေ၀းခရီးဆိုရင္ ရန္ကုန္ကုိ ေတာင္ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ခဲ့တာမို ့၊ ကြ်န္မရွိတဲ့ နယူးေရာက္ကုိ အလည္လာရတဲ့အခါ သူ ့ရဲ ့ အေမရိကခရီးစဥ္ဟာ အံ့ျသစရာေတြ နဲ ့ျပည့္လို ့ေနခဲ့ပါတယ္။

နယူးေရာက္ကုိ စစျခင္း ေရာက္တဲ့ ညမွာ အေမက “သမီး ဧည့္စာရင္း သြားမတိုင္ဘူးလား”တဲ့။ အေမရိကမွာ  ဧည့္စာရင္းတိုင္ဖို ့မလိုဘူး လို ့ေျပာျပေပမယ့္ အစအေနာက္သန္တဲ့ ကြ်န္မေျပာတာကုိ  အေမက ခ်က္ျခင္း မယံုခဲ့ပါဘူး။ ဧည့္စာရင္း တကယ္မတိုင္ရဘူးဆုိတာ လက္ခံသြားတဲ့ အခ်ိန္က စျပီး  အေမဟာ သူတစ္သက္လံုး နားလည္ လိုက္နာလာခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္က စနစ္နဲ ့ မတူတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ကုိ  တအံ့တျသနဲ ့  စူးစမ္းပါေတာ့တယ္။


ဒီမိုကေရစနစ္ ဆိုတာ လူေတြ ထင္တိုင္းျကဲျပီး လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ေနႏိုင္တဲ့စနစ္လို ့ပဲ နားလည္ထားခဲ့တဲ့ အေမက နယူးေယာက္မွာ ညည လမ္းမေတြေပၚမွာ အရက္မူးျပီး ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနသူေတြ (ျမန္မာျပည္မွာလို) ကုိမေတြ ့ ရေတာ့ လဲ အ့ံျသတာပါပဲ။ လမ္းမေတြေပၚမွာ ဘီယာေသာက္ရင္ အဖမ္းခံရမွာ မို ့လူေတြက အိမ္ထဲ၊ ဆိုင္ထဲမွာ ပဲ ေသာက္ျကတဲ့ အေျကာင္း တကယ္တမ္းေတာ့ လြတ္လပ္စြာေနထိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ တျခားသူေတြရဲ ့ အခြင့္အေရးကုိ မထိခိုက္ရဘူးဆိုတဲ့ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ထားတယ္ ဆိုတဲ့ အေျကာင္းေတြ ရွင္းျပေတာ့ အေမက ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားခဲ့ပါတယ္။

အေမေရာက္ျပီး ေနာက္တေန ့မွာ နယူးေယာက္္ျမိဳ ့လယ္က Times square ကုိ ကြ်န္မလိုက္ပုိ ့ ပါတယ္။ အေမ့ကုိ ဓာတ္ပံုရိုက္ေပးဖို ့ အလုပ္မွာ ျမင္းစီးျပီး လံုျခံဳေရးကင္း လွည္ ့ေနတဲ့ ရဲတစ္ေယာက္ က အေမ့ကုိ လွမ္းေခၚပါတယ္။ စစ္သားေတြ ရဲေတြဆိုတာ ေျကာက္စရာလူေတြလို ့သာ ျမင္တတ္တဲ ့  တိုင္းရင္းသူပီပီ အေမက သူ ့ ကုိ ဖမ္းေတာ့မယ္ထင္ျပီး ေျပးပါေတာ့တယ္။ အမွန္ေတာ့ ရဲက သူနဲ ့ ဓာတ္ပံု တဲြရိုက္ဖို ့ေခၚတာပါ။ အေမ အေျကာက္လြန္သြားတဲ့ ပံုက ရီစရာေကာင္းလွ ေပမယ့္ ကြ်န္မ မရီ ရက္ခဲ့ပါဘူး။ ရဲက ျမင္းေပၚက ဆင္းျပီး အေမ့ကုိ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးနဲ ့ဓာတ္ပံု တဲြရိုက္ေတာ့ အေမက “အေမရိက က ရဲေတြ က သေဘာေကာင္းျကတယ္ေနာ္” တဲ့။ အဲဒီလို အေမက ခပ္ရိုးရိုးေလးေတြးျပီး  ေျပာသြားေပမယ့္ ကြ်န္မအတြက္ အေတြးေတြ မ်ားခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ က ေျပာမကုန္ပါဘူး။

ဥပမာ အေမရိကန္သမၼတအိုဘားမားေနတဲ ့ အိမ္ျဖဴေတာ္အနီးကုိ အေမ့ကုိ အလည္ေခၚသြားတုန္းက “သမီးရယ္ အိုဘားမားက ဒီအိမ္မွာ တကယ္ေနတာျဖစ္ႏိုင္ပါ ့မလား” လို ့ေမးပါတယ္။ ဘာေျကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္လို ႏိုင္ငံေသးေသးမွာေတာင္ သမၼတဘယ္မွာ ေနတယ္ဆိုတာ ထိပ္တန္းလ်ိဳ ့၀ွက္ ခ်က္အေနနဲ ့ ထားရတဲ့ ကိစP၊  လံုျခံဳေရးတင္းျကပ္ထားရတဲ့ဟာ။ အခုလို ကမာ႓ ေက်ာ္သမၼတ တစ္ေယာက္အိမ္ကုိ အေမရိကန္ျပည္သူေတြေရာ ႏိုင္ငံျခားသားခရီးသြားေတြေရာ အိမ္နဲ ့ ခပ္နီးနီးအထိ ေပးလာျပီး ဓာတ္ပံုေတြ အရိုက္ခံေတာ့ သမၼတက တကယ္မေနလို ့ ေနမွာေပါ ့တဲ့။ ကြ်န္မအေျဖရက်ပ္သြားခဲ့ပါတယ္။

ကြ်န္မတို ့အိမ္ျဖဴေတာ္နား ဓာတ္ပံုရိုက္ေနတုန္းမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ စစ္၀ါဒီဆန္ ့က်င္သူတစ္စု ေရာက္လာျပီး အိုဘားမားကုိ မေက်နပ္တဲ့ အေျကာင္း ဆႏၵလာျပျကပါတယ္။ေျကြးေျကာ္သံေတြနဲ ့ ေအာ္ဟစ္သူေတြ၊ ဆိုင္းဘုတ္ ကိုင္ထားျပီး ေအာ္ဟစ္ေနသူေတြကုိ အိမ္ျဖဴေတာ္နားေစာင့္ ေနတဲ့ ရဲေတြက ဘာမွ မလုပ္ပဲေနတဲ့ ျမင္ကြင္းက အေမ့ အတြက္ေတာ့ ရင္သပ္ရွဳေမာနဲ ့ မေမ့ႏိုင္ စရာျမင္ကြင္းပါတဲ့။ ဆႏၵျပသူနဲ ့ အိမ္ျဖဴေတာ္ကုိ ေနာက္ခံထားျပီး အေမ ့ကုိ ဓာတ္ပံုရိုက္ေပး လိုက္ေပမယ့္ အေမက အဲဒီပံုကုိ ျမန္မာျပည္ယူသြားရင္ သူပါဆႏၵျပေနတယ္ထင္ျပီး အျပစ္က် ခံရမွာစိုးလို ့ ေျကာက္တယ္ဆိုျပီး ထားခဲ့ပါတယ္။ ေျသာ္ အေမ..အေမ။

သံုးလတာ ကာလအတြင္းမွာ အေမဟာ အေမရိက ရဲ ့သမိုင္း၀င္ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ လည္ပတ္ခဲ့ရျပီး အေမရိကန္ရဲ  ့သမိုင္း၊ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရပိုင္ခြင့္၊ လူ ့ အခြင့္အေရးစသျဖင့္ေတြကုိ  ခပ္ေရးေရး တီးမိေခါက္မိသြားခဲ့ပါတယ္။
နယူးေယာက္ရဲ  ့ ျမိဳ ့ေတာ္၀န္ က သာမာန္ျပည္သူေတြလို ပဲ ျမိဳ ့ပတ္ရထားစီးျပီး ရံုးတက္တာ တို ့၊ ကိုယ္လက္မသန္စြမ္းတဲ့ သူေတြ ကုိ တျခားသူေတြနဲ ့ တန္းတူ အခြင့္အေရးေပးတာတို ့၊ အသက္ ၆၅ႏွစ္နဲ ့အထက္ လူျကီးေတြ အတြက္ အစိုးရ က က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွဳေပးတဲ့ စနစ္က်င့္သံုးတာတို ့စတာေတြကုိလဲ အေမက ခ်ီးက်ဴးသြားပါတယ္။

ေရဒီယိုသတင္းေတြမွာ ရွမ္းျပည္နယ္နဲ ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ အတြင္း တိုက္ပဲြေတြ ျဖစ္ျပီး တိုင္းရင္းသားေတြေသျက၊ ထြက္ေျပးျကရတာေတြကုိ ျကားေတာ့ အေမက” အားလံုး ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ ့ ေနရတဲ့ ဘ၀ကုိ လိုခ်င္လွပါျပီ” တဲ့။ ေခတ္ပညာတတ္ျကီး မဟုတ္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ဘာမွန္းအေသခ်ာ နားမလည္တဲ့ တိုင္းရင္းသူတစ္ဦးရဲ ့ရိုးရွင္းတဲ့ ဆႏၵပါ။ အေမေရ အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာ ေျပာင္းလဲမွဳေတြ လုပ္လာေနျပီ။ နယူးေယာက္က အရြက္ေတြ ေရာင္စံုေျပာင္းတာ အေမ မျမင္သြားရေပမယ့္ ျပည္တြင္းမွာ ဒီမိုကေရစီရတာကုိ ေတာ့ အေမျမင္ရေတာ့ မယ္နဲ ့တူတယ္။

အလားတူပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုျကည္ရဲ ့ေရဒီယိုအင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ ေဒၚစုက အသက္ျကီးျကီး အမယ္အိုတစ္ဦးကုိ “ဒီမိုကေရစီ ဘာလို ့လိုခ်င္သလဲ” လို ့ေမးေတာ့ အမယ္အိုက “အေျကာက္တရားကင္းကင္းနဲ ့ ေနခ်င္လို ့ပါ”လို ့ ေျဖသတဲ့။
ကြ်န္မတို ့လူသားေတြ အားလံုးဟာ ေနထိုင္စားေသာက္ပံုျခင္း ကဲြရင္ကဲြမယ္၊ ဘာသာစကားနဲ ့ ယံုျကည္မွုေတြ ကဲြရင္ကဲြမယ္၊ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ ့ လူ ့အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ေနရတဲ့ ဘ၀ကုိ လိုခ်င္တာျခင္း တူျကပါတယ္။ ႏိုင္ထက္စီးနင္း ဆက္ဆံခံရတဲ့ ဘ၀၊ မတရား ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာကုိ မခံခ်င္ျကတာျခင္းလဲ တူျကပါတယ္။ ေမြးရာပါ လူ ့ အခြင့္အေရးကုိ ရယူလိုတဲ့ တူညီေသာဆႏၵ ေတြပါ။
                                                                                                   မစုဥာဏ္္